TXAKURREKIN ETA UMEEKIN ERABILTZEN DEN HIZKUNTZARI BURUZ

Izaki bi hauen elkarharremanei buruz euskaraz idatzita dauden gauzak bilatzen nengoelarik, Aintzañe Agirrebeñak eibar.org-en duen blogean idatzitako kritikarekin topatu naiz. Bertan gure herrian oso ohikoa gertatzen den egoera bateri buruz erreflexiorako gonbitea egiten digula uste dut. Ez da lehenengo aldia hau entzuten dudana eta zihur nago ez dela azkenengoa izango ere. Hala ere, umeekin euskara erabiltzearen alde positiboa ikusten badugu, konturatuko gara, etorkizuneko belanauldiak euskalduntzen baditugu euskararen egoera aurrera egingo duela. Txakurrekin erabiltzea, ordea, ez du adierazi behar bigarren mailako hizkuntza denik.
Euskaraz afektiboki hitzegiteko gai denak, hizkuntza horretan pentsatu eta sentitzen duela erakusten du, eta hori hizkuntzaren barneratzearekin lotuta dago.
Aintzanek bere Blog-ean, euskaldunberriekin euskaraz hitzegiteko premiaz hitzegiten du ere. Dudarik ez dago, ondorengo belaunaldiak euskaduntzea garrantzitzua den arren, gaur egun euskaraz ikasten ari denari gure laguntza osoa eskeini behar diogula, hizkuntza bizia dela sentitu ahal izateko.